Kendi çocukluk anım aklıma geldi. Çocukken doktor berbat bir şurup vermişti. Acılığını tarif etmem mümkün değil. Midem kaldırmazdı, içsem de midemde durmazdı o şurup.
Annem içiremezdi. Ama benim de iyileşmem için mecburen onu içmem gerekiyordu.
Bazen zar zor başarabilirsem içer içmez ardından şeker falan yer acısını hissetmezsem içmeyi başarırdım.
Ama çoğunlukla korktuğumdan içmezdim. Annem yengeme havale etmişti beni.
Annem başaramazdı içirmeyi, artık onun kandırma taktiklerini bildiğimden belki de kanmazdım.
Yengem tehdit etmişti beni. Tehdit ettiği konuyu şimdi burada anlatmayayım. Özel değil ama gereksiz.
Tabi ben içtim, içer içmez yine midem o şurubu tutmadı tabi. Yengem inanmıyor bana bir şurup ne kadar kötü olabilir diye.
Kendisi de test etti, içti şuruptan ve lavaboya bir koşması vardı anlatamam
Beni o zaman anladı yengem ve daha da ısrar etmediler. Zaten o şurubu bir daha içmedim sanırım
* * *
Gidin doktora değil mi? Çocuk içemiyor bu şurubu midesi almıyor başka tedavi yöntemi bulsun. İlla zorlanacak. Gerçekten ailelerin hassaslığını kullanan çocuklar oluyor ama her çocuk da yapmaz bunu.
Bu yüzden çocukların söylemek istediklerine, düşüncelerine önem vermek lazım
Yüreğinizi güzelleştirin. Çünkü bir ömür sizinle...
To view links or images in signatures your post count must be 0 or greater. You currently have 0 posts.
Çocuklara İlaç İçirirken Yapılması ve Yapılmaması Gerekenler Nelerdir?
Normal
