Sen olmasaydın aynam...Düşündüm bir an...Korktum,eridim,tükendim an be an.Düşünceleri kovmak istedim kafamdan.

Ama düşünmeliydim doğuma inandığım kadar ölüme de inanıyorsam...

Direndim duygularıma,hemen mantığımı devreye soktum ve inadına düşündüm “Sen olmasaydın”ı tir tir titreyerek korkudan.

Sen benim aynamsın...

Benim aksi edamsın.Sesin yankısı olur ya hani,bağırırsın;aksi sedan sana cevap verir derin kayalıklardan,sende benim bana geri dönen yansımamsın.Her sesime cevabım,her derdime dermansın,sırdaşsın.

Sen benim aynamsın...

Aynaları ayna yapan sırlarıdır.Bilirsin gümüş sırlar.Sırlanmazsa aynalar sadece camdır.Soğuk,kırılgan,dokunmaya korktuğun sıradan cam..İşlenir,sırlanır ve ayna olurlar;seni, sana sunarlar.Başka hiçbir şey seni bu kadar aşikar anlatmaz sana.Başka hiçbir şey bu kadar ayrıntılı göstermez seni.Başka hiçbir şey uyarmaz zamanın ne kadar çabuk ilerlediğini.Başka hiçbir şey dobra dobra söyleyemez sana bu kadar gözünün içine baka baka acı-tatlı gerçekleri.

Sen benim aynamsın...

Seni sen yapan sırların var.Sır taşımak sanattır,çok büyük zanaattır.Sır taşımak çok ağır bir yüktür,sırrı taşıyabilmek büyüklüktür.Senin hem sana ait, hem başkalarına ait sırların var,küçücük bedenine sığmayan koca yüreğinde.Yüreğin sırlandıkça iki şey hasıl oldu sende.Bir yandan taşıdığın sırlar,başka başka sırların kapılarını araladı.O alemlere daldın. “Bir ben vardır bende benden içeri”nin sırlarına vakıf oldun.Bu vakıfiyet sana ödüldü.Çünkü başkalarının sana emanet ettiği sırları yüksünmeden,sızlanmadan,yorulmadan hem taşımış,hemde ifşa etmemiştin başka dillere.Sana söylenen sende kalmıştı,sana söylenen sende ölmüştü.

Sende hasıl olan bir diğer hal ise;sırlandıkça parlaman,güzelleşmen,daha açık,daha net göstermendi her şeyi.Sana bakan her kimse kendini gördü.Durması gerekse durdu,susması gerekse sustu.

Sen benim aynamsın...

Doğru bildiğinden şaşmazsın.Doğru birdir,doğru tektir,doğru Hak’tır.Bunu bilir bunu söylersin.Hep kafamı kurcalardı masaldaki ayna;hani kötü kalpli kraliçeye: “Sen dünyanın en güzeli değilsin,senden daha güzeli var”acı gerçeğini söylemişti de paramparça olmuştu ya.Masal bu ya her şeyi bu kadar bilen ve gören ayna,kırılacağını da biliyordu muhakkak bunları söylediğinde.Ama doğrudan ayrılmadı asla,paramparça olsa da.

Sen benim aynamsın...

Ben gülümseyince güldün,ben hüzünlenince ağladın.Sana baktım kendimi gördümBazen olduğum gibi gördüğümde kendimi,bazı değişiklikler yapmam gerektiğini hissettim.Mesela salaş ve dağınık bir haldeysem hemen derlenip toparlandım karşına geçtiğimde.Benim ayıplarımı örttün,sırlarımı sakladın.

Sen benim aynamsın...

Kendimi yalnız hissettiğim anlarda,çıkmazlarımda,açmazlarımda,sorunlarımda her daim buldum ben beni karşımda.İhtiyaç hisseder bazen insan sevgi sözcüklerine,kendime “seni seviyorum” dedim bazı anlarda, “sen özel birisin” dedim zaman zamanda.Gün geldi gülümsedim ta içimden gelen bir tebessümle etrafımı asık suratlı insanlar doldurduğunda.

Sen benim aynamsın...

Yüzümdeki çizgileri gösteren sen,saçımdaki akları gösteren sen,kırışıklıkları gösteren sen,bu gidişin sonu nereye diyen sen.İçimin ta içini bilen sen.

Sen benim aynamsın...

Kendimi sende gördüm ben,kendimi sende buldum ben. “Mü’min mü’minin aynasıdır”.İyiki sen hayatımdasın,iyiki sen varsın.

SEN BENİM AYNAMSIN BİR TANEM