Özlemek.. Bambaşka bir duygu bu. Her şeyi silebiliyorsun. Unutuyorsun. Kim olursa olsun ne olursa olsun her şey geçiyor. Ama sonra birden aklına biri geliyor. İlk başta bir şeyler bir şey hissetmiyorsun. Sonra tam göğüs kafesinin ortasında bir yumru beliriyor. İşte o yumru senin özlemin oluyor.

Birden özlediğini fark ediyorsun. Telefonuna bakıyorsun mesela. Ya da sadece birkaç saniyeliğine gözlerini kapatıyorsun. Her şey geliyor gözlerinin önüne, her anınız. Gözyaşların dökülüyor ama nafile, bir şeyler geçiyor senin önüne. Adı gurur olan pislik bir şey. Kızıyorsun kendine gururuna sövüyorsun. Ve sessizce özlemeye devam ediyorsun. Sessizce.