Cevap: Yek-Âhenk Gazel

#Konu Dışı

Bugün sabah göz yaşlarına boğulmama neden olan bir olay yaşadım.
Ekmek almak için inmiştim. Dönüşte Duman'a benzeyen minik bir kedi peşime takıldı. Açtı, ona ekmeğin iç kısmını verdim. Sonra dışını da istedi. Yedi. Sonra kendini sevdirmeye başladı. Elime yüzünü sürüyor, koluma sonra. Sonra bacaklarıma dolanıyor oyun yapıyor.


Benim tepkim "Allah'ım ne tatlı bir şeysin sen, şirinlik hadi yemeğini ye.."

Yemeye devam etti sonra sevdirmeyi sürdürdü. Anne sütü koruyuculuğu olacağı için paraziti olamazdı. Temizdi de.


Annem yukardan eve gelmemi söyleyince bizi izlediğini anladım. Kısa bir süre daha oyalandım. Sonra içeri gitmek isteyince arkamdan gelmeye başladı. O sırada pencere kenarında yeni açılmış küçük süt kutusu gördüm. Demek biri ona süt vermişti. Kontrol ettim tazeydi. Ona biraz daha süt verdim ama kanmadı. Onu alıp eve gidemezdim.

1) Annem istemezdi.
2) Dışarıya adapte olduğu belliydi.
3) Ya ben onu okul için terk etmek zorunda kalacaktım ya da zaten seneye o beni terk edecekti. Hayır, aynı acıyı tekrar yaşayamazdım.

Bu yüzden o arkamdan gelirken ondan hızlı koşup binanın kapısını dikkatlice kapattım. Bana seslendi ama hızlıca çıktım yukarı.
Anneme anlattım. O da Duman'a benzetti hatta ondan daha tatlıydı dedi.
Kahvaltı edemedim önce bu hadiseden ötürü.

Sonra annem ağlayacak olduğumu görünce tutma ağla dedi.

Biraz ağladım. Hatta burnum kanadı çünkü zaten açtım ve düşmüştü tansiyonum.
Aniden yükseldi.

Sonra kendimi toplayıp camdan baktım.
Onu boyundan büyük bir kuşu kovalarken gördüm. İyiydi. Tahmin ettiğim gibi adapte olmuştu dışarıya. Ona dua ettim içimden.


Şimdi yine ekliyorum. `Allah'ım sen o ve onun gibi tüm canlıları, masum varlıkları koru.´

Arada ona rast gelebilirim. Umarım aynı şeyler olmaz tekrar. Onu yine severim. Ama bahçeye geri dönsün.

Şirinlik oldu adı benim için ona da öyle dedim. Şirinlik lütfen gelme yemeğini ye dedim.

Ona rast gelince severim. Burası kedilerle dolu. Köpeklerle dost yaşıyorlar.

Duman'ı O kadar güzel yere getirdim ki. Biliyorum görevimi tamamladım. Ama aklıma bugün onun ufak hali de geldi.

İkisine birden ağladım. Elimde olsa bir kedi bir de köpek evi açar onları hep besler ve sever sonra tedavilerini yaptırırdım.

Bir gün maddi durumum müsait olunca ilk başta yapacaklarım şunlar;
1-Çocuk Esirgeme yurdunda çocukları ziyaret etmek ve onlara oyuncak ,
kıyafet almak. Onlara sevgi vermek.

2-Huzur evine gidip onlara öğrendiğim güzel yemekleri yapıp götürmek. Kıyafet ya da manevi değeri olan hediyeler almak.
Onlarla sohbet ederek mutlu etmek. (Şükür ki bunu yapma şansım olmuştu.)

3-Eğer imkanım çok çok el verirse işte onlara bakım evi gibi bir şey açarak bakmak. Belki bir iki gönüllü de bulurum bana yardım edecek. Belki maddi olarak yardım edenlere karşılığını veririm.
En azından aşılarını yaparım ve isterse doğaya bırakırım. Tabi çevre güvenli değilse olmaz.


Dolayısıyla bu naif isteklerim ve aileme de destek olmam için bu sınavı kazanıp iyi bir bölümü bitirip güzel bir iş sahibi olmam şart.

Sen konuyu biliyorsun Allah'ım.

Çok amin. [emoji56][emoji120]