Yüreğime bir yandan umut veren ve umudu aşılayan,
bir yandan da yaz günü kışı yaşatan meseleler var.
Aştığım ve aşamadığım yolları bir teraziye koyduğumda, o terazinin hassaslığı ben oluyorum.Ve yüreğim kaça bölünürse bölünsün etkim olmuyor.İyiye veremiyorum ağırlığımı.
Affet yüreğim.Affet, sana uçsuz bucaksız huzuru yine zerk edemedim.