Sevmek Çok Zor Tanrım - Sayfa 21

Her Şey Geçer
Yabancılaşmak birine, sevda sözcüklerinin en kiyafetsiz kaldığı o rutubetli numunelik duygu kalıntısı. Telafisi olmayan hazımsızlık birikintisi bir nevi. Sevmek kolay kalır bu duygunun yanında. Hani demiştik ya birinin görüntüsüne aşık olabilirsiniz diye. Mevzu burada başlıyor işte. En zor olanı yabancılaşmaktır. Nasıl mı? Adı geçse kalbiniz titrer, iki kelam edemezdiniz. Eliniz eline değse irkilir, gözlerine bakamazdınız. Bir şekilde utanıp siz olmanın dışına çıkardınız işte.
Velhasıl... Zaman geçtikçe, birtakım eksikliklerin olduğunu farkedersiniz. Siz Onu severken kendinizden geçmişsinizdir. Göremezsiniz bazı şeyleri. Dersiniz ben bu adamı/kadını mı sevmişim diye. Kendinize yüklenir de yüklenirsiniz. Sonuç alamazsınız. Dinlediğiniz müzikten tutun da baktığınız boşlukta bile Onu görürsünüz. 'Sonralar' birikir boğazınızda. O gitmeyi tercih edecek ve siz o gün dünyanın ne kadar karanlık bir yer olduğunu göreceksiniz. Daha doğrusu, gecenin sonsuzluğunu tadacak ve artık lanet bir uyuşturucu gibi tüm benliğinizi etkisi altına alacak. Sonra bir kukla gibi yönetileceksiniz. Tüm bunları yaşamayı göze aldığınız o insan hayatına kaldığı yerden devam ederken her dakika kemiklerinizin sızladığını farkedeceksiniz. Ölümün faniliğini göreceksiniz. Karşınızdan her gelişinde sol yanınızı teğet geçecek. Arkanıza dönüp bakmamak için direneceksiniz. Baksanız ağlayacaksınız çünkü. Gün geçtikçe tekrara düşeceksiniz. Kendinize gelmeye çalışacaksınız ama nafile. Battıkça batacaksınız. Ara ara bilinciniz yerine gelecek ve farkedeceksiniz ki artık iki yabancıya terfi etmişsiniz. Kör bir bıçakla yaranızın oyulduğunu hissedeceksiniz. O acıyı emdikçe bedeniniz, yaranızın zamanla iyileştiğini göreceksiniz. Siz şimdi zannediyorsunuz ki; "Unutamam, başkasını sevemem, yapamam, edemem bla bla bla..." her şey geçiyor arkadaşlar. Geçecek, geçiyor derken bir bakmışsınız her şey geçmiş. Zamanınız çok kıymetli. Hiç kimse sizden önemli değil. Bencil olmanız gerekiyorsa olun. Sevmek istiyorsanız sevin ama asla dönmeyecek biri için kıymetliniz olan zamanınıza kıymayın.
Unutmayın, her şey geçer, geçecek.

YOK...

Kaç şarkıdan vazgeçtim bir bilsen üstadım.
Kaç şarkıda takılıp kaldı kalbim.
Ritimsiz duyguların esiri olmuşum meğer.
Ölüme kavuşan bir cesedin,
Yaşam makinesinden çıkan o düz çizginin sesi gibi
Müdahalesi, telafisi mümkün olmayan bir his bu.
Suçlamıyorum kimseyi.
Kızgınlığım var çok...
Beylik laflarım banadır üstadım.
Kendi kendime sıktım ben o kurşunu.
Hislerimden, canımdan astım kendimi.
Küskünüm çok.
"Neden?" bekleyen o gözlerle bakma bana hemen öyle.
İzahını yapamam kırılır kemiklerim.
Küser ağlamaktan feri kaybolan gözlerim.
Neden peki üstadım?
Neden tutup kaldıranım olmadı ayaklarımdan?
Neden idam sehpasında, hislerimin mundarı oldum ben?
Neden sevilmedim diye sormuyorum sana hiç!
Artık beklemiyorum.
Gelmesin hiç gelecek olan zat.
Çünkü gelse sunacak bir kalbim yok,
Çünkü gücüm yok.
Eksilmekten tükendim ben.
Gelmesin gelecek olan.
Çünkü korkuyorum.
Karanlık bir zindana düşmüş de çırpınıyor gibiyim.
Yönüm yok.
Gelmesin hiç, gelecek olan.
Çünkü sevecek bir kalbim yok.
Ya da öyle bir şey.

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Cevap: Umut Mavisi