Yorulur İnsan
Sanıldığından daha naiftir yaprakları insanın.
Her esintide bir yaprak döker.
Ufacık bir yağmur damlasına kaptırır kendini
Ve yeniden tomurcuklanır...
Kısır döngüler bırakır mı insanın peşini,
Gördükçe kırar dallarını,
Bir fırtına kopartır da incitir güzel kalan yanlarını.
Tutunursun toprağına, seni anladığını sandığın
Ömrünü filizlediğin o toprağa güvenirsin...
Sonra sağanak yağmura teslim eder köklerinle birlikte.
Yaşama dair ne varsa verir kendi elleriyle
Seni, bir zamanlar hayata bağlayan yağmur,
Yaşamdan da koparmasını bilir.
Sen sandıklarınla kalır,
Kaldıklarınla sınanmaya devam edersin...
To view links or images in signatures your post count must be 0 or greater. You currently have 0 posts.
Güzel günler yakın.
To view links or images in signatures your post count must be 0 or greater. You currently have 0 posts.