Sevmek Çok Zor Tanrım - Sayfa 38

Benim hayatim boyle degildi ki. Ben mutluydum, yazmazdim ben. Siginabilecegim insanlar vardi. Sozyaslarim yoktu, gozyaslarim kurumamisti. Ellerim cirkin degildi, gozlerim dalmazdi bu kadar. Icimde hep bir umit vardi, umitlerim tukenmezdi.Sonra sen geldin, hayatimi yaptin. Daha da guzellestirdin, keskelerimi sildin. Umitlerim sen oldu. Operdin gecerdi ellerimin cirkinligi. Gozlerim gozlerinde kaybolur giderdi. Siginabilecegim tek insan sendin, dinlerdin beni. Silerdin gozlerimden akan yaslari. Yanaklarimi severdin, oynardin saclarimla. Ben sende sevdim bulutlari, sende sevdim yagmuru, sarkilari. Sende sevdim ben kendimi. Guc verdin sen bana. Babam oldun sevgilim, memleketim oldun. Suyum denizim sendin benim. Gitme ihtimali olmayan en sevdigim kitabim oldun. Guzel gunlerimdin.Nerden bilebilirdim bunlarin bedelini bu kadar agir odeyecegimi, bilemezdim.Simdiysei gitmis bir hayatim var. Her yer karanlik. Renkleri getirmedin bana ama aldin giderken. Guzellestirdigin hayatimdan eser yok simdi, ayakta kalmama sebep kokun. Sen kokuyor degmedigin, gecmedigin sokaklar bile. Ellerim cirkin. Keskelerim oldun, umit nedir bilmem ben simdi.Kendini yipratma bu kadar diyor beni anlamayan onlarca kisi. Oyle aciyormus gibi bakiyorlar ki daha fazla katlanamadan kalkip gidiyorum. Siginabilecegim tek insan sen, yoksun. Bana guc veren tek insan sen, yoksun. Suyum denizim yok. Babam yok. Memleketim neresi simdi sevgilim. Neresi benim yerim yurdum. Cik gel â€œbenim yanıma de. Gel lutfen gel. Yazmaktan yoruldum, anlatamayasimdan yoruldum. Gel sevgilim. Gel cunku ben kalamiyorum. Gel ki kalayim. Ya da ben geliyim yanina izin ver. Nerede oldugumuz onemli degil yanimda ol yeter.

Zamanla her şeye alışıyor insan. Mesela önceden olsaydı seni yolda gördüğüm de elim ayağıma dolaşırdı. Ayak üstü biraz daha konuşmak isterdim, ama ayakta durduğun için yorulmanı istemezdim. Fazla uzatmazdım, aslında ne konuşacağımı da bilmezdim. Ya da karşılaşmasak bile seni gördüğümde elime telefonu alıp biriyle konuşuyormuş numarasını az yapmadım. İşte düşün sağa sola bakınıp adres arıyormuş yalanı.sırf karşılaşmak için, bir binanın içinde bulunduğunu bilip o binanın önünden kaç kez geçtiğimi bana sor. Bana sor ama sen yine de adımı kulllanma, ben sana o kadar şey söylemek isterdim ismin dışında ama söyleyemezdim, sen bana ismimle hitap ettiğinde ben o ismi kimliğime yazan nüfus memuruna kadar söverdim, bilmezdin. Sana sıkı sıkı sarılmak isterdim, sarılamazdım. Korkardım, daha fazla bağlanmaktan. Senin için sadece sarılmak olabilirdi bu ama benim için bağlanmaktı. Saçına dokunmaya kıyamazdım. Bir iki kere elimi götürmeye çalıştım, denedim ama olmadı. Yine korktum, ne bileyim kızarsın belki diye. Aramızda bir şey yoktu ama sürekli kavga ederdik, hiç geçinemezdik. Kavga ettiğimiz bir gece fotoğrafını açıp hüngür hüngür ağlarken o an 'Özür dilerim' diye attığın mesajı hala adlandıramadım. İçine doğduğunu düşünüyorum sadece..
Dikkat ettin mi ne çok ama kullandım,
Amalar çok yıprattı bu zamana kadar beni,
Ama, olsun..
Zamanla alışıyorum, her insan gibi.

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Cevap: Umut Mavisi